Σας έλειψα; Δεν το 'κλεισα το μαγαζί. Εδώ 'μαι! Δε θέλω να γκρινιάζω γενικά, αλλά σήμερα που 'ναι και πρώτη του μήνα λέω να βγάλω λίγο πικρία από μέσα μου. Δείτε πως την έγραψα... πικρία, κι όχι γκρίνια.
Όλοι κοιτάζουμε τι κάνουν οι άλλοι κι αδιαφορούμε για το τι κάνουμε μεις. Πόσοι άραγε από μας έχουμε τη δύναμη να δούμε βαθιά στην ψυχή μας και πόσοι κοιτάζουμε ψηλά στον ουρανό; Πάντα έχουμε μια μανία να κοιτάζουμε το διπλανό μας. Τι αυτοκίνητο πήρε αυτός για να πάρω κι εγώ, τι σπιταρόνα πήρε αυτός για να δω αν μπορώ να πάρω κι εγώ, τι γκομενάρα κυκλοφοράει αυτός να κυκλοφορήσω κι εγώ, τι λεφτά κονομάει αυτός να 'κονομήσω κι εγώ. Κι όλα αυτά για να ικανοποιήσουμε το εγώ μας!
Ποιο εγώ μας δηλαδή... τον άθλιο εαυτό μας. Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν αξίζει να κάνουμε αυτό; Αν αξίζει ν' "απολαμβάνει" όλα αυτά ο εαυτός μας; Και στο τέλος τι νόημα θα 'χει να ζήσουμε αυτήν την τρισάθλια ζωή με τόσα πολλά υλικά αγαθά, αν έχουμε όμως άδεια την ψυχή μας από συναισθήματα κι αξίες! Αγνοούμε προφανώς ότι θα ζούμε σ' έναν κόσμο μόνιμης ψευδαίσθησης. Μόνο ας σκεφτούμε..!
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ο εαυτός μας δεν είναι για πέταμα, γι' αυτό ας μην τον χαραμίσουμε βάναυση θυσία σ' αυτές τις ψευδαισθήσεις τσάμπα και χωρίς κόπο. Αξίζει πολύ περισσότερα απ' αυτά που νομίζουμε ότι έχουν αξία! Ας κοιτάξουμε μόνο λίγο γύρω μας και θα δούμε πόσοι συνάνθρωποί μας υποφέρουν, πόσοι άνεργοι δεν έχουν καν τ' απολύτως απαραίτητα να ταΐσουν τα παιδιά τους, πόσοι ακόμα άστεγοι έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους. Όλοι αυτοί εκεί έξω βρίσκονται και μας χρειάζονται! Είναι κι αυτοί κομμάτι του εαυτού μας, γιατί είναι ένας από μας. Έχουμε λοιπόν χρέος απέναντι στην κοινωνία μας γι' αυτό κι ας μην τους απογοητεύσουμε! Μας περιμένουν...
Καλό σας βράδυ και χαρούμενο μήνα να περάσετε!
Όλοι κοιτάζουμε τι κάνουν οι άλλοι κι αδιαφορούμε για το τι κάνουμε μεις. Πόσοι άραγε από μας έχουμε τη δύναμη να δούμε βαθιά στην ψυχή μας και πόσοι κοιτάζουμε ψηλά στον ουρανό; Πάντα έχουμε μια μανία να κοιτάζουμε το διπλανό μας. Τι αυτοκίνητο πήρε αυτός για να πάρω κι εγώ, τι σπιταρόνα πήρε αυτός για να δω αν μπορώ να πάρω κι εγώ, τι γκομενάρα κυκλοφοράει αυτός να κυκλοφορήσω κι εγώ, τι λεφτά κονομάει αυτός να 'κονομήσω κι εγώ. Κι όλα αυτά για να ικανοποιήσουμε το εγώ μας!
Ποιο εγώ μας δηλαδή... τον άθλιο εαυτό μας. Αναρωτηθήκαμε ποτέ αν αξίζει να κάνουμε αυτό; Αν αξίζει ν' "απολαμβάνει" όλα αυτά ο εαυτός μας; Και στο τέλος τι νόημα θα 'χει να ζήσουμε αυτήν την τρισάθλια ζωή με τόσα πολλά υλικά αγαθά, αν έχουμε όμως άδεια την ψυχή μας από συναισθήματα κι αξίες! Αγνοούμε προφανώς ότι θα ζούμε σ' έναν κόσμο μόνιμης ψευδαίσθησης. Μόνο ας σκεφτούμε..!
Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως ο εαυτός μας δεν είναι για πέταμα, γι' αυτό ας μην τον χαραμίσουμε βάναυση θυσία σ' αυτές τις ψευδαισθήσεις τσάμπα και χωρίς κόπο. Αξίζει πολύ περισσότερα απ' αυτά που νομίζουμε ότι έχουν αξία! Ας κοιτάξουμε μόνο λίγο γύρω μας και θα δούμε πόσοι συνάνθρωποί μας υποφέρουν, πόσοι άνεργοι δεν έχουν καν τ' απολύτως απαραίτητα να ταΐσουν τα παιδιά τους, πόσοι ακόμα άστεγοι έχουν χάσει την αξιοπρέπειά τους. Όλοι αυτοί εκεί έξω βρίσκονται και μας χρειάζονται! Είναι κι αυτοί κομμάτι του εαυτού μας, γιατί είναι ένας από μας. Έχουμε λοιπόν χρέος απέναντι στην κοινωνία μας γι' αυτό κι ας μην τους απογοητεύσουμε! Μας περιμένουν...
Καλό σας βράδυ και χαρούμενο μήνα να περάσετε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Όλοι είστε ευπρόσδεκτοι, καλοδεχούμενοι και σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επίσκεψη και το σχολιασμό σας! Σχολιάστε ο,τι θέλετε με ευπρέπεια και διακριτικότητα, χωρίς να προσβάλλετε ή να θίγετε με οποιοδήποτε τρόπο άλλα πρόσωπα... δηλ. χωρίς βρισίδια και μπινελίκια βρε παιδιά και προ πάντων χωρίς greeklish... ε, τι την έχουμε αυτήν τη ριμάδα τη γλώσσα μας..! Κάπου εδώ μέσα σουλατσάρει και η αγάπη μου!