ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ!

Μια πινελιά χρειάζεται για να φτιάξει αυτός ο κόσμος. Αρκεί μόνο ν' αλλάξουμε τα χρώματα εκείνα που μοιάζουν μελανές ουλές. Να διαλέξουμε αυτά που θα κάνουν έναν πετυχημένο συνδυασμό, έντονα αισιόδοξο, χαρούμενο και γιορτινό. Να βρίσκεται σε παράλληλη αρμονία με το περιβάλλον, χωρίς να 'ναι μάταια ελπιδοφάγος. Με ένα αισιόδοξο μήνυμα για το μέλλον να  δώσουμε από τώρα μεγάλο κίνητρο και περισσότερο βάθος σ' αυτό που λέγεται φόντο, σβήνοντας απατηλές σκιές. Ο εγωισμός και η ρουτίνα δεν έχουν θέση στα μονοπάτια της φαντασίας μας. Να προστατεύουμε το έργο με ένα πέπλο ξενοιασιάς και να το κρατάμε ζωντανό με το χαμόγελο ενός παιδιού. Το πολύχρωμο σύννεφο της μιζέριας να κάνει αντίθεση με το λευκό της ευτυχίας. Η θεματολογία του να εναλλάσσεται με το απλό στριφογύρισμα της συνείδησης, για να την αποτρέψουμε να είναι κατ' ανάγκη σύνθετη και πολύπλοκη. Να αφήνει για στίγμα εκείνη την πνοή της ελευθερίας και γλώσσας. Με την ολοκλήρωση να δίνει εντύπωση ότι μιλάει πολύ, χωρίς να λέει τίποτα. Να προσκυνάει μονάχα την αγάπη και να κερδίζει αμέσως την καρδιά. Όσο το δυνατόν λιτή κι απέριττη, για να μην ξεθωριάζει απ' τα ανυπάκουα βλέμματα της ματαιοδοξίας. Το ξύλινο πινέλο να είναι καμωμένο από νότες της ψυχής. Με επιδέξιες κινήσεις της σκέψης και της θέλησης να μουσκεύει χρώματα απ' την παλέτα της πραγματικότητας, για να καλύπτει ανικανοποίητα όνειρα και προσδοκίες. Μεγάλη και τολμηρή απόφαση χρειάζεται μόνο, για να γίνει πράξη αυτός ο πίνακας, πριν πέσει θύμα της λήθης και της πλήξης. Κι αυτή είναι η σημαντικότερη απόφαση ενός καλλιτέχνη, που προσδίνει μεγαλύτερη αξία στο έργο του. Κάπως έτσι λοιπόν μπορούμε να δημιουργήσουμε τον κόσμο απ' την αρχή, αφού πρώτα ξεπεράσουμε το μεγαλύτερο εμπόδιο που είναι ο εαυτός μας!